Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
aleronwieprzowymax.jpg

Facebook Like Box

Ten dzień – 8 sierpnia -  powinno się nazywać Dniem Alarmu dla Pszczół. A może nawet dla rolnictwa. Trzeba głośno  alarmować w sprawie   pracowitych zapylaczy, od których zależy wielkość plonów i bujność łąk. Zamiast się martwić o korzystne dostawy gazu dla fabryk chemicznych nawozów, należy się troszczyć o zapylanie upraw, zapylanie dające plony większe o 40%. Warto powtarzać apel: stop pszczelej eksterminacji!
Tylko jak zmienić poglądy na gospodarkę rolną, w której przez sypanie chemii na pola, ziemia zwolna pustynnieje i stepowieje?  A jako ratunek uważa  się   dosypanie kolejnej porcji chemii.  Czy coś w myśleniu zmienią  alarmujące i bezdyskusyjne dane statystyczne:  w latach 70 – 80 minionego wieku było  2,5 miliona  rodzin pszczelich,  w obecnie został 1mln, góra 1,4 mln? I chociaż 12 polskich uczelni zajmuje się pszczołami to nie udało się stworzyć wyraźnego programu silnie przemawiającego do wyobraźni decydentów: korzystajmy z naturalnych sposobów zwiększenia plonów, chrońmy środowisko naturalne, a więc i rolnictwo przed degradacją. Nie ulegajmy propagandzie koncernów chemicznych. Bo ja dotychczas to one zwyciężają.   
Marek Barzyk – członek  Stowarzyszenia  „Polska Ekologia”, szczególnie aktywny  arcy pszczelarz , wspierający hodowle pszczół w mieście i współinicjator przedsięwzięcia pn. „Las pszczelarski, las bartny”,   niestrudzony prelegent i organizator  otwartych warsztatów  miodowych, prezes Koła Pszczelarzy w Krośnie:
-„Najgroźniejsze dla pszczół okazały się nowoczesne środki ochrony roślin


oparte na bazie neonikotynoidów. Dla rolnika proste w użyciu, dla pszczół okazały się  zabójcze. Niesolidne badania odnośnie szkodliwości tych środków dla pszczół sugerowały, że są one niegroźne. Dopiero w ostatnich dwóch latach wykazano zdecydowanie, że były one zabójcze! W niektórych częściach świata m.in. Ameryce Północnej spowodowały nawet 70- procentowe spadki populacji pszczół”.
Niszcząca agrochemia, a ostatnio prowadzone masowe wycinanie drzewostanu dającego przecież pszczołom pokarm, to gospodarcza ślepa ulica. Przymykanie oczu na degradację środowiska naturalnego będzie się mściło przez następne pokolenia. Trzeba się liczyć z realiami i nie zapominać, że miód można importować, zapylania nie.
-„Kolejne wielkie zagrożenie dla pszczół stanowi pyłek i nektar roślin modyfikowanych genetycznie (GMO). Opierając się na dotychczasowych pracach badawczych można stwierdzić, że pyłek roślin GMO jest szkodliwy, wręcz zabójczy dla rodzin pszczelich. Badania naukowe nie idą w kierunku „jak ratować pszczoły” tylko „jak stworzyć urządzenia, które zastąpią pszczoły”. Przykładem tego jest próba zapylania roślin przez mini drony oraz prace hodowlane przekształcające rośliny owadopylne w rośliny samopylne lub wiatropylne” – dodaje p. Marek Barzyk.
O wielkiej roli zapylaczy  w gospodarce rolnej przypominają m.in. takie specjalne okazje jak wspomniany „Międzynarodowy Dzień Pszczoły”, „Forum Pszczelarzy Miejskich”,  czy „Miodowe Lato” i inne lokalne pszczelarskie imprezy, a także  promujące stolicę Małopolski przedsięwzięcie krakowskich radnych i władz miasta pn. „Pasieka Kraków” z ulami zaopatrzonymi w kamery do obserwacji owadów. To cieszy, bowiem każda informacja poświęcona pożytkom płynącym z hodowli przyjaciółek kwiatów wysyła przesłanie: dbajmy o skrzydlate córki słońca. Tylko że to nie wystarcza. Powstała wprawdzie koncepcja powołania Narodowej Strategii Ochrony Owadów Zapylających, co mogłoby wspomóc rolnictwo, tylko kto ją zrealizuje?
Pszczelarze wraz  z organizacjami społecznymi nieustannie  alarmują i piszą w tej sprawie listy do ministra rolnictwa. Do nich przyłącza się głos p. Marka Barzyka:
-„Pszczoła w przyrodzie pełni rolę czujnika, który w przypadku zagrożenia
przesyła sygnał alarmowy dla człowieka. Te sygnały alarmowe pojawiły się już około czterdziestu lat temu. W tym momencie jest to już ogólnoświatowa sytuacja  alarmująca , która jednak mimo, że jest zauważona przez człowieka, nie jest wygaszana. Zbyt wolno podchodzimy do zagadnień, które zagrażają życiu pszczół, co łączy się z zagrożeniem dla życia człowieka na Ziemi. Pszczoła na naszej planecie żyje kilkadziesiąt razy dłużej od człowieka. Prawdopodobieństwo, że pszczoły wyginą a człowiek zostanie jest bardzo małe”.
Specjaliści wycenili  na 4,5 tys. zł  pracę  jednej rodziny pszczelej  w postaci zapylania. Dla całej gospodarki rok ich pracy daje 4,1 mld zł. I to nie licząc wartości miodu. A to oznacza, że co roku rezygnujemy z dochodu w postaci grubych miliardów. Dlatego chociażby z tego powodu należy zahamować pszczelą apokalipsę.

Nasi członkowie

BIOCERT

Polskie Towarzystwo Rybackie

BOŚ

ekogazeta_eu

Copyright © 2024 Copyright Polska Ekologia Rights Reserved.