Od ponad pół wieku największy akwen wodny województwa podkarpackiego cieszy swoimi urokami turystów, żeglarzy i wędkarzy. Jego urozmaicona i długa linia brzegowa jest ostoją dla wielbicieli odpoczynku na łonie natury, a akwen jest często odwiedzany przez pasjonatów sportów wodnych. Zbiornik jest szczególnie popularny wśród żeglarzy i kajakarzy ze względu na walory krajobrazowe i mniej „skomercjalizowany” charakter niż np. Kraina Wielkich Jezior Mazurskich. Uprawiane jest tu żeglarstwo oraz windsurfing, i to mimo, że akwen nie należy do łatwych: jego szczególną cechą spowodowaną rozczłonkowaniem tafli wody oraz wpływem wysokich brzegów jest zmienność i nieprzewidywalność wiatrów. Wielu wodniaków ceni sobie bardzo ten unikalny charakter bieszczadzkiego zbiornika.

Jezioro Solińskie stało się też mekką dla wędkarzy. Samo jezioro i obszar wokół niego to tereny lęgowe, gdzie występują rzadkie gatunki ptaków i zwierzęta tworzące niepowtarzalny ekosystem, będący wyróżnikiem na mapie obszarów chronionych województwa podkarpackiego. Co istotne Solina jest nie tylko zbiornikiem retencyjnym, ale również zbiornikiem wody pitnej.

Te wszystkie elementy sprawiają, że większość osób o proekologicznym nastawieniu odwiedzające tę wodną atrakcję Bieszczadów - szczególnie w sezonie letnim – oczekuje urlopowego relaksu, ciszy i bliskiego kontaktu z przyrodą, który pozwoli na „naładowanie akumulatorów” na następny rok pracy. Nie dziwi więc, że społeczne poparcie dla strefy ciszy (zakaz używania z pewnymi wyjątkami silników spalinowych) ustanowionej na Jeziorze Solińskim praktycznie od jego powstania było zawsze bardzo wysokie. Opowiadali się za nią turyści, żeglarze, ekolodzy i samorządowcy. Jako wyróżnik ponadregionalny promują ten obszar liczne organizacje pozarządowe i turystyczne.

Dziś stoimy w obliczu działań mogących skutkować utratą wszelkich tych zalet na rzecz komercjalizacji w interesie wąskiej grupy zainteresowanych, a możliwe, że również bezpowrotnym zniszczeniem lub zubożeniem przez dziesięciolecia budującego się ekosystemu. Istnieje bowiem poważne zagrożenie administracyjnego zniesienia ograniczeń w wykorzystaniu silników spalinowych.